dzieciństwa i dojrzewania dominuje funkcja kształtowania podstaw osobowości, wyposażenia w podstawowe wartości, kryteria i wzory zachowań kulturalnych. Mimo poszerzającej się dostępności - również w tym okresie biografii - wartości i dóbr kultury funkcjonujących w ramach drugiego i szczególnie trzeciego układu, rola mikrostruktury wydaje się być decydująca. Jeżeli teza ta jest prawdziwa, nawet przy założeniu elastyczności elementów struktury osobowości szczególnie mocno związanych z aktywnością kulturalną, to stanowi ona istotną dyrektywę postępowania badawczego nad uwarunkowaniami uczestnictwa w kulturze. Po drugie, w dalszych fazach życia jednostki małe grupy wydają się pełnić przede wszystkim funkcję grup odniesienia, kontroli społecznej w tej sferze aktywności oraz elementu, przez który dobra