celów swej poezji, nie dorównywał talentem swemu rówieśnikowi, Krzyckiemu. Debiutował wydanym w 1510 r. zbiorem wierszy De Virtutis et Fortunae differentia somnium (Sen o różności Cnoty i Fortuny), zapowiadającym przewagę moralizatorstwa w całej prawie późniejszej twórczości. Po wystąpieniu Lutra, a w szczególności po wybuchu buntów w Gdańsku, w utworach Dantyszka przybiera na sile ton stylizowanej na biblijne proroctwa groźby i przestrogi (Ionas propheta de interitu civitatis Gedanensis, napisany w 1535 r., drukowany 1538).<br>Dwa utwory Dantyszka zasługują jednak na to, aby przy nich zatrzymać się przez chwilę.<br>Elegia amatoria, tzw. elegia Ad Grineam, napisana w 1517 r. i w rok później drukowana w