naprowadza ją na drzwi.<br>Skrzypnęła zasuwka i przez szparę wychyliła się trzęsąca główka ciekawskiej staruszki.<br>- Babciu, to ja, twoja wnuczka Beba.<br>- A Beba... - ucieszyła się staruszka i otworzyła szeroko drzwi. - Nikt mnie od tygodnia nie odwiedzał - skarżyła się prowadząc gości.<br>- Sklerotyczka, a kłamać nie zapomniała - złościła się Beba. - Kłamczucha, codziennie przychodzą do niej dwie ciotki i sprzątaczka.<br>Usiedli w salonie na wytartej pluszowej kanapie. Okna zasłonięte kotarami przepuszczały cienkie promienie światła ginące w szparach ciemnego parkietu.<br>- To mój narzeczony, Wolfgang Zanzauer. - Beba wskazała studenta.<br>- Bardzo mi przyjemnie. - Staruszka skinęła głową i popatrzyła przerażona na Bebę. - Ja jestem, babciu, twoją wnuczką - odkrzyknęła