excellence współczesną, w której jedynie finałowy marsz na Belweder należałoby zmienić na Lepperowskie blokady dróg i urzędów. To samo dotyczy takich powieści Zofii Nałkowskiej, jak choćby Romans Teresy Hennert. Tymczasem zamiast uczyć się polityki z gorzkich doświadczeń przeszłości, bywamy raczej skłonni do wiary w powtarzalność dziejów. I to w najbardziej przychylnej dla nas wersji. Od roku 1941 nie tylko przeciętny Polak, ale i dowództwo AK, nie mówiąc już o rządzie w Londynie, byli skłonni uwierzyć, iż finał II wojny światowej okaże się dla nas równie pomyślny jak zakończenie zmagań z lat 1914-1918. Rosja, tym razem nie biała, lecz czerwona, zostanie