1889 r. delegaci ponownie zebrali się na konferencji w Waszyngtonie. Blaine, choć formalnie nie reprezentował Stanów Zjednoczonych, przewodniczył obradom. Zmierzał do osiągnięcia dwóch celów: stworzenia unii celnej Stanów Zjednoczonych i Ameryki Łacińskiej, której członkowie obniżą bariery celne we wzajemnym obrocie i ograniczą wymianę handlową z Europą (część delegatów odnosiła się przychylnie do tej propozycji, ale większość uznała ją za niepraktyczną. Delegaci Argentyny i Chile między innymi twierdzili, że Stany Zjednoczone wytwarzają podobne surowce jak ich kraje i w tej sytuacji unia celna nie może przynieść pozytywnych rezultatów. Wskazywali ponadto na silne tendencje protekcjonistyczne w Kongresie amerykańskim. W miejsce unii celnej uczestnicy