odzyskawszy oddech, jął się wspinać ze <br>stopnia na stopień. Sięgał dłońmi do ich krawędzi, <br>podciągał się i zarzucał nogę na wyższy <br>stopień piramidy.<br><br>Na koniec dotarł do poziomu z oknami. Z trudem wcisnął <br>się do mrocznego otworu, bardziej podobnego do szczeliny niż <br>do okna. Popełzł nim w dół głową naprzód, <br>przyciśnięty piersią do chłodnych kamieni i czując <br>kamienny ciężar na plecach. Otwór wyprowadzał do rozległej <br>pustki wypełnionej zielonkawym światłem.<br><br> 15<br><br> Leżał wyciągnięty jak długi na <br>wąskim gzymsie. Zaledwie mieścił się na nim szerokością <br>ciała. Tuż za krawędzią otwierała się próżnia. <br>Znalazł się pod stropem sali przypominającej swą rozległością, <br>przyćmionym światłem i