zmniejszenia ustawowego czasu pracy jako środka, mającego zapewnić pełne zatrudnienie. Wyniki statystyczne ostatnich 43 lat dla Francji wskazują na korelację wprost odwrotną. Rzeczywisty czas pracy zmalał w tym okresie z 1980 do 1520 godzin rocznie, podczas gdy bezrobocie wzrosło 82,5-krotnie. Sama korelacja zjawisk nie może jednak zastąpić dowodu przyczynowo-skutkowego. Dlatego rozważmy, w sposób niezależny, logiczne konsekwencje ewentualnego obniżenia ustawowego czasu pracy. U podstaw tej propozycji leży rozumowanie, które przedstawimy w sposób nieco uproszczony przy założeniu, że:<br>a) ustawowy czas pracy wynosi 169 godzin miesięcznie, czyli 39 godzin tygodniowo (jak we Francji),<br>b) bezrobocie obejmuje tylko 12% ludności w