zrównało się <br>z antylopą, na grzbiecie której siedziała dziewczyna.<br><br>Księżyc nie ukazał się jeszcze, a gwiazdy były <br>widoczne zaledwie na połowie nieba. Drugą pokrywała czarna <br>ławica dymu i popiołu. Ciągnęła się od łańcucha <br>górskiego rozsiewana przez Suhmi. Ponad jej wierzchołkiem <br>szalał czerwony ogień unoszący się na wielką wysokość. <br>Płonął nieustannie, przygasając tylko chwilami, aby <br>znów trysnąć pióropuszami krwawych ogni. Po czarnych <br>zboczach spływały świecące czerwienią węże <br>lawy.<br><br>Antylopy, opuściwszy wąskie koryta wąwozów, biegły <br>po otwartej przestrzeni. Wpadały w niskie zarośla nie sięgające <br>im brzucha i pędziły nie zmniejszając szybkości, <br>rwąc kopytami gałęzie i liście. Sheri dotrzymywał <br>im kroku skacząc wysokimi łukami