już bez żenady kpiono z komendanta, że chyba trzeba będzie pojechać tam a tam, bo pół godziny wcześniej pojechał tam wojskowy gazik od pożaru. I rzeczywiście, wieziono nas tam. W tej sytuacji wszyscy - niezależnie od tego jak silne reakcje wywoływało w nas uprzednio zestawienie tych dwóch słów: "pożar lasu" - bezczynnie przyglądaliśmy się gigantycznemu widowisku, a gdy nie było to możliwe markowaliśmy działanie.<br>Następnego dnia, w niedzielę, parę osób - wśród nich i ja - odmówiło wyjazdu na ciąg dalszy tej niebezpiecznej szopki. Komendant zbagatelizował ten fakt i nie wyciągnięto względem nas żadnych konsekwencji.<br>Pożary te były tematem naszych rozmów przez wiele kolejnych dni. Drążyliśmy