Alfreda Toma zrobiło na mnie trwałe wrażenie. Na ogół jednak poezja amerykańska była przed wojną nieznana. Początek mody uczenia się angielskiego przypada w Warszawie na późne lata trzydzieste. Ostatnim przedstawieniem, które oglądałem w Warszawie w 1939 roku, było Nasze miasto Thorntona Wildera, poetycki teatr, najbardziej rdzennie amerykański. Później w Ameryce przyjaźniłem się z Wilderem.<br> Na wiosnę 1945 roku układałem w Krakowie antologię poezji angielskiej i amerykańskiej, zbierając rozproszone przekłady różnych autorów. Oczywiście, że byłem snobem zachodniości, jak cała polska inteligencja, i fakt mego lewicowania tej prozachodniości nie zmieniał. Do tego dołączała się trzeźwa kalkulacja: gdyby udało się wydać tę antologię, służyłaby jako