ale nie dopuszczano do aktywnego zwalczania pogańskiego kultu. Pouczający jest przykład anglosaskiego misjonarza Wulfrada, który zniszczył posąg Thora stojący na jakimś placu wiecowym: został natychmiast zamordowany, a jego ciało zatopiono na bagnach, próbując w ten sposób przebłagać bogów za naruszenie tabu. Politeistycznie nastawiony człowiek wczesnego średniowiecza nie miał nic przeciwko przyjęciu jeszcze jednego boga w skład dotychczasowego panteonu. Kontakty z zachodnią cywilizacją dowodziły, że Bóg chrześcijan jest potężny, a więc opłacało się zaskarbić sobie jego przychylność. Pogańscy Skandynawowie chętnie godzili się na zostanie katechumenami, dając się przeżegnać znakiem krzyża świętego, dzięki czemu mogli wchodzić do kościoła i brać udział w świętych