mają. Potem pewne pomysły, no i sam temat podjęli neokantyści, a głównie Heinrich Ricket. I wreszcie fenomenologowie. Tutaj teoria wartości znalazła swych przedstawicieli w osobach Maxa Schelera, Dietricha von Hildebranda, Romana Ingardena i częściowo samego Husserla. Pod wpływem analiz Schelera przyjęto podział wartości na cztery podstawowe grupy: wartości tego, co przyjemne i nieprzyjemne, wartości witalne, wartości duchowe (dobro, piękno, prawda) i wartości Sacrum. Wartości istnieją obiektywnie, choć nie realnie. Są niezmienne i bezwzględne. Zmienny i względny bywa jedynie sposób odczuwania wartości. Odczuwanie wartości ma charakter emocjonalny, ale emocji nie należy pojmować w sensie płytkiego sentymentalizmu. Im wyższa wartość, tym głębiej jest