seryjnej. Określając wysokość tych kosztów, ustala się przede wszystkim metodę pomiaru (np. stopień skrystalizowania cukru), ukończenia kolejnej czynności technologicznej lub stopień gotowości w stosunku do produktu gotowego, czyli stopień zaawansowania produkcji. Na tej podstawie przelicza się produkcję w toku na wyroby gotowe (np. 500 szt. koszul zaawansowanych technologicznie w 75% przyjmuje się za 375 szt. wyrobów gotowych; koryguje się niekiedy to obliczenie w ten sposób, że wycenia się cały zużyty materiał bezpośredni i dodaje 34 kosztów przerobu) i uwzględnia je w obliczeniu kosztu jednostkowego.<br>Podział kosztów między wyroby sprzedane i pozostałe w magazynie następuje na podstawie kosztu jednostkowego. Gdy znana jest