zostawiają, masz przynajmniej moralne poczucie wyższości, że ty się starałaś i że to nie twoja wina. Albo że jesteś niewinną, skrzywdzoną ofiarą. Ale gdy to ty odchodzisz, zaczynasz zamieszkiwać moralną norę, grzebiąc w niej desperacko jak dzikie zwierzę i próbując ją wypełnić w jakiś, choćby jakikolwiek sposób.<br>Ku mojemu zdziwieniu przyłapałam się na tym, że myślę o moim pierwszym narzeczonym. Zdałam sobie sprawę, że darzę współczuciem diabła. I zaczęłam rozumieć. A nawet rozmyślać nad słowem na "p": przebaczenie.<br><br>&lt;tit&gt;Przebacz i bądź szczęśliwa&lt;/&gt;<br><br>Wszystko to pozostawiło mnie dojrzalszą i dużo łagodniej osądzającą innych ludzi. Wiem już, że wszyscy próbujemy znaleźć szczęście (i bywa