ktoś chciał igrać słowami, mógłby powiedzieć, że [parodia] jest formą panowania nad formami".<br>Szczególnie ważne jest tu słowo "panowanie". Bohater-narrator Gombrowicza nie przestaje opowiadać swoich nieszczęść, ściślej zaś, rozmaitych form uzależnienia, w jakie wtrącają go ludzie i ludzkie instytucje, takie jak rodzina, szkoła, czy nawet obyczaj towarzyski.<br>Parodia rozkłada przymus, którym pętają go inni. Ale retoryczność, nierozłącznie związana ze słowną maestrią, jest znakiem siły, która mu się pozwala wyzwolić. Wszystko potrafię powiedzieć i opowiedzieć - zdaje się powtarzać czytelnikom. Jestem równie zręczny, jak nieprzewidywalny i panując nad słowem, zapanuję także nad wami, zmuszę was, abyście mnie słuchali.<br>Właśnie dlatego, że taki