Mówić do siebie i do pająka zaczajonego pod sufitem u zbiegu krawędzi? To niemożliwe, Iw, bo ja wiem, że tu jesteś, bo wiem, że cię kocham, bo wiem, że się o ciebie boję i martwię, i właśnie dlatego chcę cię ostrzec, przestrzec, przygotować... Zwykli ludzie sądzą, że sztuka udoskonala, uszlachetnia, przynosi wytchnienie, daje uczucie wolności i wzniosłości, szlachetnego piękna i wyższości nad tłumem, wyższości, jakby lotu nad szarym i umierającym światem. Ale to nie jest prawda, to tylko pozory prawdy... W głąb siebie docierasz przez cierpienie, więcej o sobie dowiadujesz się przez cierpienie i klęski, cierpienie i tęsknotę, a kiedy tracisz