współpracą z francuskim czasopismem <name type="tit">"Mercure de France"</>, doskonale zorientowany w życiu współczesnej Francji literackiej dzięki wieloletniemu pobytowi w Paryżu pełnił podwójną rolę: na gruncie polskim informatora o najnowszych tendencjach i prądach na Zachodzie, we Francji ambasadora kultury, sztuki i literatury polskiej. Po stałym osiedleniu się w kraju rozszerzył tę swoją przyrodzoną aktywność na czynny udział w organizacyjnym życiu literatury i teatru jako prezes Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy i Polskiego Pen-Clubu, wieloletni dyrektor teatrów warszawskich, założyciel Warszawskiej Szkoły Dramatycznej. Tej działalności organizacyjnej towarzyszyła równolegle niezwykle ożywiona twórczość pisarska recenzenta i krytyka, historyka literatury i teatru, wydawcy, bibliofila i bibliografa. W uznaniu