Jakby lodowiec ostrożnie gospodarował skąpymi dostawami masy. Lodowce pomimo podobnych reszt bilansowych mogą znacznie się różnić. Różnice te można określić poprzez gradient bilansu netto (net balance gradient). P.A. Szumski (1947) gradient ten nazwał energią zlodowacenia (eniergija oledinienija), natomiast M.F. Meier (1961) indeksem aktywności lodowca (activity index). Gradient oddaje przyrost bilansu netto w milimetrach ekwiwalentu wody na 1 m wzrostu wysokości i zazwyczaj dokonuje się jego pomiaru w rejonie linii równowagi. Na lodowcach o dużych opadach zimowych (klimat oceaniczny) indeks aktywności jest wysoki, np. 17 mm/m dla lodowca South Cascade, a w warunkach dużego kontynentalizmu (małe opady) jest mały