ponad sześciuset stronic przetłumaczonych wierszy przestudiowali wszystko jeszcze raz od deski do deski - i wpadli w panikę. W szczególności Wprowadzenie Alberta C. Todda pisane było najwyraźniej w stanie dręczącego duszę zwątpienia. Nie możemy opędzić się poczuciu, że, jak Królowa w spektaklu teatralnym oglądanym przez bohaterów Hamleta, Todd "chyba za wiele przyrzeka" i za wiele się zarzeka. I trudno, aby było inaczej, skoro tak wiele jego stwierdzeń dotyczących kariery Jewtuszenki rozpoczyna się od słów w rodzaju "Wbrew nieprzychylnie nastawionym a naświetlającym rzecz odwrotnie doniesieniom..." Słysząc to po raz któryś z rzędu, nie możemy w końcu nie zacytować znanej zasady dziennikarzy-łowców sensacji