darzeni są przez niego czułością i uwagą, sam siebie jako kombatanta traktuje z poczuciem humoru. Kiedykolwiek chciałby użyć wyłącznie tonu wzniosłego, wydaje się słyszeć nagle wszystkie, otaczające nas, latające hasła, powiedzenia, stereotypy, zużyte słowa wzniosłości. I ta chęć go odchodzi.<br> Jednocześnie pamięć ogólna przejawia się w poezji Międzyrzeckiego w przekładach, przysłowiach, związkach frazeologicznych trwałych - wszystkich przez poetę lekko, ironicznie pozmienianych, potraktowanych z przymrużeniem oka, a jednak oddających charakter języka. W tej poezji zwraca uwagę kolokwialność połączona często z kunsztownością, "gadanie" teraźniejszości z wzorami kultury, trywialność z podniosłością.<br> Pamięć poety zachowuje odchodzenie armii w jakąś symboliczną przestrzeń, odchodzenie poszczególnych ludzi. Nieobecność, znikanie