Przyjęto wtedy, że społeczeństwo realizujące ideę ekorozwoju to: &lt;q&gt;"społeczeństwo uznające nadrzędność wymogów ekologicznych, których nie należy zakłócać przez wzrost cywilizacji oraz rozwój kulturalny i gospodarczy, zdolne do samosterowania swoim rozwojem w celu utrzymania homeostazy i symbiozy z przyrodą, a więc respektujące oszczędną produkcję i konsumpcję oraz wykorzystywanie odpadów, dbające o przyszłościowe konsekwencje podejmowanych działań, a więc także o potrzeby i zdrowie przyszłych pokoleń"&lt;/&gt;.<br>Przedstawione posłanie ideowe znalazło wyraz w dalszych dokumentach opracowanych pod auspicjami ONZ, takich jak: &lt;hi&gt;Światowa strategia ochrony przyrody&lt;/&gt; i &lt;hi&gt;Światowa Karta Przyrody&lt;/&gt;. Pierwsza (&lt;hi&gt;World Conservation Strategy&lt;/&gt;) ukazała się w 1980 r., precyzując cele ochrony żywych zasobów dla trwałego