płaszcz, palce drugiej dłoni zaczepił za szeroki pas. Silnym szarpnięciem ściągnął konnego z kulbaki, zwalił się na niego, przygniótł. Teraz dopiero uświadomił sobie, że nie ma żadnej broni. Złapał obalonego za gardło, ale nie mógł go udusić, przeszkadzał żelazny ryngraf. Nilfgaardczyk targnął się, trzepnął go pancerną rękawicą, rozorał policzek. Wiedźmin przytłamsił go całym ciałem, namacał przy szerokim pasie mizerykordię, wyrwał ją z pochwy. Obalony poczuł to i zawył. Geralt odepchnął wciąż tłukącą go rękę ze srebrnym skorpionem na rękawie, wzniósł sztylet do ciosu. <br>Nilfgaardczyk zakrakał.<br> Wiedźmin wbił mu mizerykordię w otwarte usta. Po rękojeść.<br> Gdy się zerwał, zobaczył konie bez jeźdźców