wiedząc, co robić. Guma najciszej, jak mógł, wychylił się do przodu i wyciągnął rękę po faję.<br>W tym momencie Melenkof otworzył oczy. Całkowicie znieruchomiał. Przypatrywał się im w niebotycznym zdumieniu. <br>- A wy skąd? - odezwał się wolno. W oczach pojawiło się przerażenie. Nie wiedział, czy to, co widzi, jest rzeczywistością, czy przywidzeniem. Wolno zdjął słuchawki z uszu. - Jeżeli to prawda, że to wy, to zaskoczyliście mnie kompletnie i w takiej sytuacji nie będę wam opowiadał, że bardzo się cieszę i jaka to dla mnie miła niespodzianka, bo przestraszyliście mnie, kurwa wasza mać! No, jak tak można robić? Popatrzcie! - Melenkof powiódł dłonią po