jak i Saddam Husajn w swych wypowiedziach przedstawiają wywołane przez siebie wojny w kategoriach walki dobra ze złem, a co najmniej zmagań dwóch światów: "przedmurza Oświecenia bronionego przeciwko islamowi albo, w przypadku Tudjmana, przeciwko dziedzicom prawosławia" - pisze Fouad Ajami.<br>A Jeane Kirkpatrick podkreśla, że w obliczu międzynarodowej koalicji Saddam, "dotąd przywódca rządów świeckich i rewolucyjnych, podjął publiczne modły i odwołał się do solidarności świata islamu".<br>Manipulacje te jednak mają na celu raczej wykreowanie pewnej rzeczywistości - co udaje się im w ograniczonym zakresie - niż odwołanie się do ugruntowanych emocji i przeświadczeń.<br>Ponadto najgwałtowniejsze konflikty nadal tlą się lub wybuchają przede wszystkim w