Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Fakt
Nr: 02.02 (27)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
Tytuł: Fakt
Nr: 02.02 (27)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
energii. Cała Polska nuciła razem z Danutą Rinn (68 l.) superprzebój "Gdzie te chłopy". I nagle zamilkła, zniknęła. Panią Danutę odnaleźliśmy w Domu Aktora Weterana w Skolimowie. Jest tu najmłodszą pensjonariuszką. Opowiada Faktowi o ciężkiej chorobie i samotności.
Fakt: Jak wytrzymuje pani ciszę i spokój w Skolimowie?
DANUTA RINN: - Nie przyzwyczaiłam się do tego i nigdy nie przyzwyczaję. Kiedy mogę, uciekam od niej do Warszawy. Jednak nie zawsze jest to możliwe, bo nie mogę sama jeździć autobusem. Muszę żebrać o podwiezienie u przyjaciół: Kolbergera, Bajora, Zającówny. Oni zresztą niezmiernie się mną opiekują - telefonują, wyciągają mnie na miasto. W Skolimowie zatrzymują mnie
Fakt: Jak wytrzymuje pani ciszę i spokój w Skolimowie?
DANUTA RINN: - Nie przyzwyczaiłam się do tego i nigdy nie przyzwyczaję. Kiedy mogę, uciekam od niej do Warszawy. Jednak nie zawsze jest to możliwe, bo nie mogę sama jeździć autobusem. Muszę żebrać o podwiezienie u przyjaciół: Kolbergera, Bajora, Zającówny. Oni zresztą niezmiernie się mną opiekują - telefonują, wyciągają mnie na miasto. W Skolimowie zatrzymują mnie
energii. Cała Polska nuciła razem z Danutą Rinn (68 l.) superprzebój "Gdzie te chłopy". I nagle zamilkła, <orig reg="znikła">zniknęła</>. Panią Danutę odnaleźliśmy w Domu Aktora Weterana w Skolimowie. Jest tu najmłodszą pensjonariuszką. Opowiada Faktowi o ciężkiej chorobie i samotności.<br><who1>Fakt: Jak wytrzymuje pani ciszę i spokój w Skolimowie?</><br><who2>DANUTA RINN: - Nie przyzwyczaiłam się do tego i nigdy nie przyzwyczaję. Kiedy mogę, uciekam od niej do Warszawy. Jednak nie zawsze jest to możliwe, bo nie mogę sama jeździć autobusem. Muszę żebrać o podwiezienie u przyjaciół: Kolbergera, Bajora, Zającówny. Oni zresztą niezmiernie się mną opiekują - telefonują, wyciągają mnie na miasto. W Skolimowie zatrzymują mnie
