Idę i odtąd nie zazna moja dusza rozkoszy słabości. O, nie<br>przed nikim i nie przed przypadkiem tego lub owego pana<br>lub pani - słabości przed sobą, przed niezgłębioną Tajemnicą<br>tego, że jestem tym właśnie, a nie kimś innym. Mam<br>swoje przeznaczenie w tym przeklętym, ograniczonym<br>świecie i to przeznaczenie spełnię - psiakrew! - żeby mi<br>tu wszyscy od tego zginąć mieli w najstraszliwszych<br>torturach. (wychodzi na lewo; we drzwiach) Panie Rypmann, nie<br>wieszać oficerów 145 pułku. Wszystkich na<br>tortury o jedenastej w nocy Rypmann kłania się. Znikają na lewo. Cisza.<br>ŚWINTUSIA<br>Ja to jeszcze naprawię. Mam czas. Jestem jeszcze mała.<br>Tylko niech mama