z jednej dzielnicy do drugiej, "awansujący" z biedniejszej na bogatszą, ustabilizowali się, ale jednocześnie uzależnili od lokalnych grup możnowładztwa (bojarów) i kupiectwa. Stali się więc wyrazicielami interesów dzielnicowych, zapominając o całości. Nie wahali się sprowadzać sąsiadów, nawet pogan-koczowników, przeciw krewniakom, mimo że na podnoszące się w ówczesnej literaturze i publicystyce głosy przestrogi wzywały do obrony "ziemi ruskiej". <br><br>Od XI wieku Ruś zaprzestała wszelkiej ekspansji - poza żywiołową, a potem kierowaną przez książąt kolonizacją puszcz nad górną Wołgą, Oką i Klaźmą. Wojownicze instynkty drużyn książęcych wyżywały się w walkach wewnętrznych. Decentralizacja sprzyjała jednak początkowo rozwojowi gospodarczemu: zagęszczała się sieć osad, powstawały nowe