za zadanie rozpracować starego bolszewika Rubaszowa, tak żeby ten przyznał się do zbrodni nie popełnionych, ponieważ w mającym się odbyć procesie przewidziana jest dla niego kara śmierci. Czyli jest to próba odpowiedzi na pytanie zadawane przez niektórych w latach trzydziestych: dlaczego starzy bolszewicy przyznawali się do winy i kajali się publicznie? Musiało to znaczyć, że rzeczywiście byli winni, czyli Stalin miał rację zabijając ich, bo jak inaczej te zeznania wytłumaczyć. Rubaszow w powieści ulega argumentom Gletkina: jako komunista jest zobowiązany stawiać interes partii na pierwszym miejscu, ponad wszelkimi innymi względami, takimi jak własne dobre imię czy chęć uratowania przyjaciół. Partia żąda