Mówiąc inaczej, perspektywa &lt;page nr=134&gt; zewnętrzna, implikowana przez streszczenie, została wyeliminowana na rzecz perspektywy wewnętrznej, parafrazować bowiem można wtedy przede wszystkim, gdy się przyjmuje, że postawa empatyczna określa analizę utworu literackiego. <br>Podobne przemiany dokonywały się w obrębie wielkich form krytycznych, przede wszystkim w dziedzinie monografii. Jest dla tego okresu faktem charakterystycznym, że publikowano osobne książki o wybitnych pisarzach współczesnych, przede wszystkim o Wyspiańskim i Żeromskim, ale także - choć w mniejszej dawce - o Przybyszewskim. Niemal z reguły odchodzono w nich od hasła, które patronowało monografii pozytywistycznej - życie i dzieło. A działo się tak nie tylko dlatego, że o życiu pisarzy żyjących, najczęściej jeszcze młodych