RASZYN-RASZUŃSKI Pan hrabia tak jakby trochę zmę-czony?<br>HR. CYNGIEL z gorzkim uśmiechem Phhacy, a phhacy! Jak sie ma shhebhha, to nie wolno, żeby spahhszywiały.<br>PANI DZIUBA Srebra! Jakie srebra?<br>PANI ZOSIA Wspaniałe!<br>HR. CYNGIEL odchyla połę marynarki, ukazując przyszyty do podszewki srebrny guz. Wszyscy kucają. HRABIA CYNGIEL zaczyna pucować guz rękawem.<br>PANI DZIUBA Może ja trochę poczyszcze?<br>HR. CYNGIEL Hhaczej nie... to thhoche boli...<br>PANI DZIUBA To mnie też to będzie bolało.<br>PŁK RASZYN-RASZUŃSKI głosem uspołecznionym Cóż... wspólnie można będzie... albo na zmiane... nie damy srebrom zrudzieć! Dopóki starczy proszku, pucujmy po troszku!<br>(wszyscy prostują się)<br>HR. CYNGIEL