z gorąca, odchodząc w czas przeszły <br>bez nadziei na deszcz. Na podwórku nie było nikogo, <br>kto by je porachował spoglądając od czasu do <br>czasu na zegarek.<br><br>Słabe tykanie dochodziło jedynie z trzech <br>pudełek po zapałkach, w których poruszały <br>się chrabąszcze.<br><br>Mały Gnój skończył właśnie robienie gwoździem <br>dziur w dachu ostatniego pudełka.<br><br>Słońce pociło się przez chwilę pod futrem pierzastych <br>obłoków, zaraz jednak porzuciło je niedbale <br>pośrodku nieba.<br><br>Mały Gnój wyciągnął z kieszeni lusterko. Przyjrzał <br>się zdjęciu na odwrocie, na którym kobieta o porcelanowo <br>wygładzonej twarzy i czarnych oczach rozchylała <br>usta w martwym uśmiechu.<br><br>Lustrzaną stronę ustawił do słońca, żeby <br>nałapać promieni