się cząstka, do objętości komórki elementarnej 3 Objętość przestrzeni fazowej równa jest iloczynowi objętości przestrzeni konfiguracyjnej V i objętości przestrzeni pędowej. Tę ostatnią policzymy jako objętość kuli o promieniu ((...)) , równą ((...)) Objętość przestrzeni fazowej: ((...)) Liczba stanów:<br> (to samo wyrażenie otrzymuje się z rozwiązania równania falowego na wartości własne energii "cząstki w pudle'').<br> W przypadku fermionów liczba stanów jest równa gdzie jest związane z dodatkowymi spinowymi stopniami swobody. Mamy więc z ((...)) <br> Stąd energia poziomu Fermiego *<br> <br> Czynnik n/V jest gęstością materii jądrowej, czyli gęstością nukleonów w jądrze. Wielkość tę bierzemy z danych eksperymentalnych, np. z rys. 1.3, gdzie stała gęstość aż do