się z pochyłych ścianek, tak zwanych rodetae, dla umieszczenia na nich aktów rozpatrywanych spraw, musiałby być gigantyczny. A więc przysparzający o wiele więcej kłopotów niż korzyści. Nawet jeśli z odnalezionego przez kardynała rachunku wynikało, że dwór papieski w Awinionie obstalował sobie tego rodzaju obrotowy pulpit i że na &lt;page nr=88&gt; tamte czasy pulpit był kosztowny, któż mógł zaręczyć, że obstalował go właśnie dla sądu? Przyjąwszy zaś ten pogląd, któż znowu mógł zaręczyć, że się użytek tego niewygodnego olbrzyma w sali sądowej utrzymał, i to utrzymał tak długo, że jego nazwa rota przeszła na sąd, jak to próbował udowodnić kardynał Ehrle?<br>Wywód jego, który