prawdy życia, jak Miłość <br>doskonała czy Odpowiedź. W Sonecie zaś pojawi się jako temat słowo poetyckie, <br>co będzie tak charakterystyczne dla dojrzałej poezji Lieberta:<br><br>&lt;q&gt;Jak dłutem słowem wykuwam w marmurze,<br>Rytmem miarowym serce moje drążę,<br>W namiętny wieniec układam i wiążę<br>Najbardziej gorzkie i najsłodsze róże.<br>(...)<br>Nad słowem, które jak puls równy dźwięczy,<br>Z spokojem męskim łączy żar młodzieńczy,<br>Jak obłok senny przejdziesz obojętnie.&lt;/&gt;<br><br>Liebert, młodszy od Iwaszkiewicza o dziesięć lat, od Lechonia (najmłodszego <br>z "wielkiej piątki") o pięć, wstąpił na pole literatury bogatszy o ich doświadczenia, <br>co pozwoliło mu uniknąć wielu niebezpieczeństw poezji skamandryckiej. Charakterystyczne <br>jest chociażby jego zainteresowanie poezją