ekonomiczne, ale na tym, w jaki sposób zmieniają się - tj. pojawiają się, ewoluują i zanikają - instytucje społeczne. Podejście to nakazuje daleko idącą ostrożność wobec wszelkich zakrojonych na szeroką skalę prób przekształcenia istniejącego systemu w drodze polityki zmian radykalnych - w odróżnieniu od rozłożonych na etapy. Ta teoria instytucji stała się wspólnym punktem odniesienia dla zwolenników oparcia postkomunistycznej transformacji na działaniach stopniowych (Murrell 1992; Poznański 1993; Stark 1992).<br><br>&lt;tit&gt;2. Długotrwała dyskusja o planowaniu i budżecie&lt;/&gt;<br><br>Nie ma chyba lepszej ilustracji rosnącego wpływu podejścia ewolucyjnego niż ogromny dorobek Kornaia. Gdyby chcieć określić jednym zdaniem istotę jego dokonań, należałoby wskazać na uporczywe dążenie do stałego zwiększania