Cokolwiek powie i zrobi, zostanie to mylnie zrozumiane. Jest kim innym dla siebie i dla innych. Z nikim nie może zgrać się we wspólną formę. I przede wszystkim - nikomu nie może objawić się jako indywidualność... &lt;q&gt;"Pimko odwiedzał mię od czasu do czasu. Stary nauczyciel delektował się pupą moją. - Co za pupa - mruczał - niezrównana!"&lt;/&gt; (F 127)<br><br>VI<br><br>Bohater Ferydurke został zatem - za sprawą Pimki i Młodziaków - złapany i uwięziony w formie zbudowanej na przeciwstawieniu nowości i staroświeckości. Tym samym stracił wszelką - jak powiada - "możność": kim innym jest dla siebie (trzydziestolatkiem bez przesądów), kim innym dla otoczenia (nieletnim "pozerem", co przypadkowymi maskami zasłania