morze tym żyje, <br>Co z chmur się wylewa.<br> Kalias drgnął na dźwięk ojczystych słów, zasłuchał się i tęsknota jak ciężkie brzemię zwaliła mu się na serce. Poderwało go bolesne szarpnięcie za ucho i gniewne słowa:<br>- Jak usługujesz, błaźnie!<br>Pieśniarz na chwilę umilkł, wszyscy zwrócili głowy w stronę Marka. Kalias stał purpurowy ze wstydu i strachu. Dopiero życzliwe szturchnięcie Efebusa uprzytomniło mu, że ma podać panu misę i wodę do obmycia rąk. Zrobił to niezgrabnie, rozpryskując dookoła wodę.<br>Marek skinął na tricliniarchę, który zbliżył się w postawie pełnej pokory i prośby o przebaczenie.<br>- Dlaczego takim nieuczonym małpom polecasz usługiwać?! - zapytał panicz gniewnie