ciężkie ramy. Niektóre pożółkłe, inne czarno-białe lub w kolorze sepii.&lt;/&gt;<br><br>&lt;who2&gt;- Byłam małą dziewczynką, kiedy dostałam pierwszą widokówkę. Mieszkałam wtedy z rodzicami we Lwowie. Zanim przyszła wojna, miałam już całą puszkę starych fotografii i pocztówek. Przedstawiały wszystko, co związane było z miastem i jego mieszkańcami. Wybuchła wojna, a ja schowałam puszkę pod schodami. Była moim najcenniejszym skarbem. Do dziś przechowuję ją jak relikwię.&lt;/&gt;<br><br>&lt;who1&gt;O ile do dziś powiększyły się Pani zbiory?&lt;/&gt;<br><br>&lt;who2&gt;- W tej chwili mam tak dużo kart i zdjęć, że nie potrafię nawet dokładnie powiedzieć, ile. Wstyd się przyznać, ale mam poważne zaległości w ich katalogowaniu. Jestem teraz bardzo zajęta