znów: niemal dziecko, bo zaledwie 15-letni). I jest rosyjski satrapa, dzierżący niepodzielną władzę nad życiem i śmiercią aresztantów. Nawet wnoszona do niego petycja, skupiająca uwagę w pierwszej scenie, przypomina Dziady: tu to prośba Starosty o uwolnienie syna, którego los ma się rozstrzygnąć w najbliższych godzinach.<br>W Dziadach Konrad grzeszył pychą; skażone są także intencje głównego polskiego bohatera Konfederatów, Kazimierza Pułaskiego. Za jego patriotyzmem kryją się bowiem prywatne uczucia, wprowadzające do dramatu wątek romansowy. Miał ten wątek być dalej rozwijany, świadczy o tym nie tylko poświęcenie mu sporej ilości miejsca, ale również perora księdza Marka (w II akcie) o zaprzepaszczeniu sprawy