Do sprawy podchodził prestiżowo. Senat jednak zazdrośnie strzegł swych prerogatyw i jeszcze raz zademonstrował głęboką nieufność do jakichkolwiek instytucji międzynarodowych, nie znajdujących się pod kontrolą amerykańską. Wniósł mianowicie wiele ważnych poprawek. Między innymi zastrzegł sobie prawo określenia, czy sprawa jest uzasadniona do przekazania dla arbitrażu. W tej sytuacji Taft, nie pytając się Anglii i Francji, czy przyjmują poprawki, nie zatwierdził ratyfikowanych już układów. W kilka lat później wspomniał, że Senat tak &lt;q&gt;"obciął układy i tyle wprowadził poprawek, że własny ojciec nie mógł ich poznać"&lt;/&gt;.<br>Taft zdawał sobie sprawę z potrzeby uregulowania stosunków handlowych z północnym sąsiadem - Kanadą. Kanada chciała uregulować kwestie handlowe