głowę na ramieniu, czule obejmując dłońmi miejsce, gdzie inni mężczyźni mają biceps. Gracz niewiele wystawał ponad stół do gry. Nonszalancko podrzucał żetony, a one lądowały łagodnym łukiem na szorstkim zielonym suknie i zawsze znajdowały swe miejsce w jednym z trzydziestu sześciu kwadratowych pól.<br>- On wcale nie myśli - szepnął do Knüfera pyzaty krupier. - Zdaje się na przypadek. Rzuca na ślepo kilkoma żetonami i na ogół trafia. Jeżeli żeton spadnie na - powiedzmy - "dwadzieścia dwa czerwone", obstawia albo parzyste, albo czerwone. Nigdy nie gra na en plain, "konia", ani nawet na sześć numerów...<br>- A co się dzieje - Knüfer rozdzielił pokaźny słupek na dwie części