tym mniemaniem. Już po<br>napisaniu eseju, wśród książek Jerzego Illga zobaczyłem nie znaną mi<br>wcześniej pracę profesora Tadeusza Zielińskiego Hermes Trzykroć Wielki<br>(Zamość 1921). Moja ciekawość wzrosła, gdy się zorientowałem, że jej<br>tezą jest hermetyzm jako religia skutecznie konkurująca z rodzącym się<br>chrześcijaństwem. Pełny tytuł rozprawy, liczącej 89 stron in quarto,<br>brzmi: Hermes Trzykroć Wielki (Hermes Trismegistos), studium z cyklu:<br>współzawodnicy chrześcijaństwa.<br> W epoce późnego cesarstwa trwa permanentny kryzys<br>filozoficzno-religijny. Na tradycyjne wierzenia Rzymian nakłądają się<br>misteria importowane z Grecji, Egiptu i Azji. Kult Izydy, Mitry, Kybele<br>kolejno uzyskują prymat i upadają. Będący religijnym aneksem<br>neoplatoników, kult Hermesa pojawia się