wydaje, na konieczność takiego powrócenia do tej kwestii, które przekracza czysto techniczne aspekty redukcji czasu pracy i bierze pod uwagę także wymiar etyczny i kulturowy. Polityka wyrównawczej redystrybucji społecznie niezbędnej pracy wymaga prawdziwej rewolucji kulturowej i głębokich zmian instytucjonalnych. Pewnej poprawy sytuacji można by oczekiwać po modyfikacjach polityki fiskalnej i quasi-fiskalnej, która obecnie podwyższa koszt pracy ze względu na wymagany wkład w finansowanie pomocy społecznej. Finansowanie to mogłoby się odbywać w inny sposób, na przykład przez podatek od maszyn i urządzeń, czy przez odpowiednio przekształcony VAT. <br>Fakt, że ostatnio w myśleniu ekonomicznym dominują tendencje neoliberalne wyjaśnia dlaczego polityka zatrudnienia, a