społeczne karze lub nagradza, odgrywa rolę sprawiedliwego ojca. Interakcja z otoczeniem społecznym wymaga tworzenia wciąż nowych i nieraz skomplikowanych struktur czynnościowych. Warto choćby wspomnieć, że mowa jest właśnie wytworem tejże interakcji.<br>Wysiłek ewolucyjny człowieka koncentruje się w jego związkach z otoczeniem społecznym. Również te związki opisać można za pomocą swoistego rachunku prawdopodobieństwa. Ponieważ jednak są to związki na ogół skomplikowane i każdy nowy związek jest nieco inny od poprzedniego, do tworzenia odpowiednich struktur czynnościowych potrzebny jest duży wysiłek ustroju i całościowe zaangażowanie układu nerwowego. Dlatego rachunek prawdopodobieństwa nie ma tu tego stopnia pewności, jak w innych, bardziej zautomatyzowanych związkach z otoczeniem