zależnej od cen środków żywności.<br>Strajki, zwane w programie NZR zmowami i bezrobociami, były określone jako "środek taktyczny, odpowiedni tylko w odpowiednich warunkach czasu i miejsca" i do momentu ustalenia cenników, długości dnia pracy i sądów polubownych - najskuteczniejszym środkiem walki o poprawę warunków pracy. Ale równocześnie zastrzegano, że "zmowa - - ma rację bytu tylko wtedy, gdy przy danym stanie rynku ma widoki zwycięstwa i nie grozi zachwianiem bytu odpowiedniego przedsiębiorstwa, a tym bardziej całej gałęzi przemysłu krajowego". Zdecydowanie wystąpiono też przeciw idei powszechnego strajku politycznego, szkodzącego jakoby i "samym robotnikom, i całemu społeczeństwu polskiemu". Tak więc z arsenału walki robotniczej wytrącić chciano