znakomicie interweniować w bezładne dyskusje, kierując je na tory rzeczowości. W listach do żony nie ukrywał, że do rozgrywek sejmowych stanął przede wszystkim jako poseł swojego stronnictwa. Pisał o braku zaufania do dworu, wynikającym z przekonania, że jest on całkowicie uzależniony od Rosji. W zwierzeniach z pierwszych miesięcy sejmowych dominowały racje własnego stronnictwa, natomiast w izbie taktyka była inna. Duch partyjności bywał skrywany, a objawiał się tylko w sporach partykularnych lub w prześmiewczych komentarzach w korespondencji domowej.<br> Wiadomo skądinąd, że odwagę frontalnego starcia z istniejącym układem sił, jaki prezentował dwór sprzymierzony z Moskwą, czerpało stronnictwo z obietnic poparcia pruskiego. Swobodne wypowiedzi