paradoks, polegający na względnym nadmiarze pracowników z wykształceniem średnim oraz wyższym, przy pogłębiającym się niedoborze pracowników przygotowanych na poziomie szkoły zasadniczej. <br> Wbrew intencjom polityki oświatowej oraz gospodarczej, jak również w sprzeczności z oczekiwanymi efektami systemu nakazowo-bodźcowego i planowanego sterowania procesami reprodukcji kadr kwalifikowanych ukształtował się swoisty, nie w pełni racjonalny mechanizm alokacji tych kadr. Potencjalne warunki równowagi zasobów kadr z wykształceniem średnim i wyższym z ofertą odpowiednich nierobotniczych stanowisk pracy nie zostały osiągnięte. Według różnych ocen od 700 do 900 tys. tego typu stanowisk zajmowanych było przez osoby z niższym od wymaganego cenzusem wykształcenia (stanowiło to 18- 23% globalnej liczby