Petrochemical Co. (rys.2.52). W wannie o pojemności 1 m<hi rend="upper">3</> rozmieszczono 29 elektrod z płyt stalowych o grubości 1cm i powierzchni ok. 1m2 każda. Wannę zasilano prądem stałym o napięciu 515V i natężeniu 12kA. Całkowita redukcja chromu następowała po 0,51h. Wytworzone wodorotlenki chromu i żelaza oddzielano w osadniku radialnym. Osady te mieszano następnie z zużytą kąpielą trawienną, napowietrzano, podgrzewano do temp. 4080&730;C i kierowano na separator magnetyczny (rys.2.53). Tarcze magnetyzera obracały się w polu magnesu stałego. Osad zgarniany z tarcz zawierał 15% suchej masy, a w fazie wodnej pozostawało 0,05g/m<hi rend="upper">3</> żelaza i chromu łącznie