zależności od kąta opromieniowania samolotu przez naziemną stację radiolokacyjną. Czy przy takich właśnie cechach nowej maszyny, czy przy zastosowanych podczas testowania surowych zabiegach organizacyjnych i pilotażowych katastrofy F-117A mogły nie wydawać się tajemnicze? Jest oczywiste, że maszyny te nie były, bo po prostu nie mogły być, obserwowane na ekranach radiolokatorów kontroli przestrzeni powietrznej, ani przez pokładowe stacje radiolokacyjne innych samolotów operujących w tym rejonie. Jeżeli jeszcze dodać do tego fakt, że czarny odrzutowiec rzeczywiście projektowano i budowano w najgłębszej tajemnicy, a o jego projekcie a potem istnieniu wiedziała zaledwie garstka ludzi - kilku cywilów i wojskowych - to tajemnica ta nikogo już