rozczarowania samymi sobą. Polskość wielu ludzi okazywała się słabsza od ich rozczarowania Polakami.<br><br> A jednak trzeba się nauczyć żyć i to żyć dobrze, działając, czyniąc dobro, mimo towarzyszącego nam poczucia rozczarowania samymi sobą.<br><br> To Nietzsche, a nie Bóg umarł<br><br> W mikroskopijnych ugrupowaniach i w periodykach polskiej prawicy narodowej znajduję wiele radykalizmu, będącego konsekwencją półwiecznej marginalizacji, poczucia wymuszonej, odziedziczonej i nieodwracalnej nieodpowiedzialności za państwo i przestrzeń realnej polityki. Nie jestem w stanie wzbudzić w sobie "politycznego" entuzjazmu Jacka Bartyzela dla monarchii, która wydaje mi się tak samo wrażliwa na zepsucie i nie bardziej odporna na ludzkie słabości od demokracji. Także jego wybory